Wojna Dwóch Róż to krwawy konflikt dynastyczny w Anglii. Toczył się między rodami Yorków i Lancasterów. Spór o tron angielski trwał trzydzieści lat. Zakończyło go objęcie władzy przez dynastię Tudorów.
Historia konfliktu między Dwiema Różami
Wojna Dwóch Róż była wojną domową w Anglii. Toczyła się w latach 1455–1485. Czasem podaje się datę 1487 roku jako zakończenie konfliktu. Stronami sporu były rody Yorków i Lancasterów. Oba rody wywodziły się od króla Edwarda III. Lancasterowie symbolizowali czerwoną różę. Yorkowie przyjęli symbol białej róży. Ta wojna stała się przedłużeniem wojny stuletniej. Wojna stuletnia zakończyła się w 1453 roku. Konflikt dynastyczny wyniszczył męskich potomków obu dynastii.
Przyczyny Wojny Dwóch Róż
Konflikt rozpoczął się od sporu o tron. Podważono prawo do korony prawowitego następcy. Król Henryk VI Lancaster był nieudolnym władcą. Cierpiał na chorobę umysłową. Richard Plantagenet, książę Yorku, rościł sobie prawa do tronu. Był pewien, że jego ród przejmie władzę. Richard Neville, hrabia Warwick, odegrał kluczową rolę. Przyczynił się do obalenia Henryka VI. Osłabienie władzy królewskiej po wojnie stuletniej sprzyjało konfliktowi.
Jak przebiegała wojna domowa?
Wojna Dwóch Róż toczyła się jako seria bitew. Były to także egzekucje i spiski. Pierwsza bitwa miała miejsce pod St Albans. Data bitwy to 22 maja 1455 roku. Yorkowie odnieśli w niej zwycięstwo. Ryszard, książę Yorku, dowodził armią. Edmund Beaufort, książę Somerset, zginął w tej bitwie. Ryszard, książę Yorku, poległ w 1460 roku. Jego syn, Edward IV, ogłosił się królem w 1461 roku. Edward IV uwięził Henryka VI. Bitwa pod Towton odbyła się w 1461 roku. Było to najkrwawsze starcie wojny. Zginęło w niej około 30 tysięcy osób. Richard Neville, zwany „twórcą królów”, wspierał Edwarda IV. Później zmienił stronnictwo. Doprowadził do krótkiego powrotu Henryka VI na tron w 1470 roku. Edward IV odzyskał władzę w 1471 roku. Pokonał Warwicka pod Barnet. Zwyciężył też pod Tewkesbury. Ryszard III przejął tron w 1483 roku. Zabił synów Edwarda IV. Obalił go Henryk Tudor w 1485 roku. Bitwa pod Bosworth w 1485 roku zakończyła ten etap wojny. Ryszard III poległ w tej bitwie.
Skutki Wojny Dwóch Róż
Wojna Dwóch Róż przyniosła dalekosiężne skutki. Najważniejszym było dojście do władzy Tudorów. Henryk Tudor objął tron jako Henryk VII. Zjednoczył zwaśnione rody. Poślubił Elżbietę z Yorku. Była ona córką Edwarda IV. Powstała nowa dynastia Tudorów. Ich symbolem stała się Róża Tudorów. Łączyła ona czerwoną i białą różę. Wojna wyniszczyła starą arystokrację. Przed wojną było około 60 rodzin szlacheckich. Po wojnie pozostało ich około 30. Korona angielska uległa wzmocnieniu. Polityka stała się bardziej scentralizowana. Wojna zmieniła krajobraz polityczny Anglii.
Ciekawostki o Wojnie Dwóch Róż
Wojna Dwóch Róż inspiruje do dziś. William Szekspir pisał o królach tego okresu. Jego sztuki opowiadają historię konfliktu. Serial „Gra o tron” czerpie inspirację z tej wojny. Pokazuje rywalizację rodów o władzę. Serial „Britain’s Bloody Crown” przedstawia te walki. Jedno przysłowie dobrze opisuje sytuację. Mówi, że gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta. Tym trzecim był Henryk Tudor. Wojna trwała około trzydziestu lat. Bitwa pod Towton była niezwykle krwawa. Zginęło w niej blisko 30 tysięcy osób. To pokazuje skalę zniszczeń.
Kluczowe Postacie Wojny Dwóch Róż
Wojna Dwóch Róż miała wielu bohaterów. Henryk VI był królem z rodu Lancasterów. Jego żona, Małgorzata Andegaweńska, aktywnie działała. Ryszard York rościł sobie prawa do tronu. Edward IV był jego synem i królem. Richard Neville, hrabia Warwick, był „twórcą królów”. Zmieniał poparcie między rodami. Ryszard III był ostatnim królem Yorków. Henryk Tudor został pierwszym królem z dynastii Tudorów. Elżbieta z Yorku poślubiła Henryka VII. Zjednoczyła rody poprzez małżeństwo.
- Henryk VI Lancaster: Król Anglii, słaby władca.
- Małgorzata Andegaweńska: Królowa, żona Henryka VI.
- Ryszard York: Książę, pretendent do tronu.
- Edward IV York: Król, syn Ryszarda Yorka.
- Richard Neville: Hrabia Warwick, wpływowy możnowładca.
- Ryszard III York: Król, brat Edwarda IV.
- Henryk VII Tudor: Zwycięzca wojny, założyciel dynastii.
- Elżbieta z Yorku: Córka Edwarda IV, żona Henryka VII.
Miejsca Kluczowych Bitew
Zobacz także: