Osobowość mnoga, zwana również zaburzeniem dysocjacyjnym towarzyszącym, to rzadkie zaburzenie psychiczne polegające na występowaniu u jednej osoby co najmniej dwóch odrębnych osobowości lub stanów jaźniowych. Każda z tych osobowości ma własną historię życia, wrażliwość, emocje, zachowanie i sposób myślenia.
Historia osobowości mnogiej
Osobowość mnoga była znana już w starożytności, ale dopiero na początku XIX wieku po raz pierwszy została opisana przez francuskiego lekarza Étienne’a Esquirola. W latach 70. XIX wieku opisano pierwszy przypadek zaburzenia dysocjacyjnego, a w 1980 roku pojawiła się pierwsza międzynarodowa klasyfikacja chorób psychicznych DSM III, która wprowadziła osobowość mnogą jako odrębne zaburzenie psychiczne.
Przyczyny osobowości mnogiej
Przyczyny osobowości mnogiej nie są do końca poznane. Wiadomo, że często jest wynikiem poważnych traum z dzieciństwa, takich jak przemoc, molestowanie seksualne czy wyparcie pamięci związane z traumatycznym doświadczeniem. Często osoby z osobowością mnogą były ofiarą powtarzających się traumatycznych zdarzeń, a osobowość mnoga stała się mechanizmem obrony psychicznej.
Rodzaje osobowości mnogiej
Osobowość mnoga może mieć różne formy, ale najczęściej występuje typ nadrzędnej osobowości, czyli tzw. hosta, oraz jednej lub kilku mniej ważnych osobowości, nazywanych alternatywami. Host jest zazwyczaj osobą spokojną, a alternatywy mogą różnić się między sobą temperamentem, płeć, preferencjami seksualnymi i innymi cechami. Każda z alternatyw może mieć swoje imię, wygląd, sposób mówienia i ubierania się.
Objawy osobowości mnogiej
Objawy osobowości mnogiej są bardzo zróżnicowane i zależą od osoby i rodzaju alternatyw. Często występują objawy związane z zaburzeniami lękowymi, depresyjnymi, a także z napadami złości i amnezją. Osoby z osobowością mnogą często zgłaszają problemy z pamięcią, trudności w koncentracji i zapanowaniu nad emocjami.
Leczenie osobowości mnogiej
Leczenie osobowości mnogiej jest procesem długotrwałym i złożonym. Wymaga on współpracy z doświadczonym terapeutą oraz często stosowania różnych metod terapeutycznych.
Czy osobowość mnoga jest tożsama z zaburzeniem osobowości?
Osobowość mnoga nie jest tożsama z zaburzeniem osobowości. Jednakże, wiele osób z zaburzeniem osobowości, takich jak zaburzenie osobowości borderline czy dysocjacyjne zaburzenie tożsamości, może doświadczać zjawiska osobowości mnogiej. Osobowość mnoga może również występować u osób bez innych zaburzeń psychicznych.
Czy każda osobowość wewnętrzna musi mieć swoje imię?
Nie, każda osobowość wewnętrzna nie musi mieć swojego imienia. Wiele osób z osobowością mnogą nadaje imiona swoim różnym osobowościom, ale jest to indywidualna preferencja i nie jest konieczne dla procesu terapeutycznego.
Jakie są najczęstsze objawy osobowości mnogiej?
Najczęstsze objawy osobowości mnogiej to doświadczanie przez osobę różnych, odrębnych osobowości wewnętrznych, które przejmują kontrolę nad jej zachowaniem i myślami. Osoby z osobowością mnogą często doświadczają też luki pamięciowe oraz trudności z tożsamością i poczuciem własnej tożsamości.
Czy osobowość mnoga jest dziedziczna?
Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ etiologia osobowości mnogiej jest skomplikowana i nieznana. Jednakże, nie ma dowodów na to, żeby osobowość mnoga była dziedziczna w sensie genetycznym.
Osobowość mnoga jest tematem kontrowersyjnym i wciąż badanym przez naukowców. Mimo to, proces terapeutyczny może pomóc osobom z osobowością mnogą w lepszym zrozumieniu siebie i swoich objawów oraz w osiągnięciu większej integracji wewnętrznej.
Zobacz także:
