Londyńskie metro, znane jako The Tube, to najstarsza kolej podziemna świata. Poznaj jej fascynującą historię i imponujące liczby. Dowiedz się, co kryją podziemne tunele i stacje.
Pierwsze kroki pod ziemią – historia londyńskiego metra
Londyn potrzebował rozwiązania komunikacyjnego. Miasto szybko się rozrastało. W 1863 roku powstało pierwsze metro. Londyn był pionierem na skalę globalną. To wielkie marzenie wielkiego miasta stało się faktem.
Pierwsza linia nosiła nazwę Metropolitan Railway. Połączyła stacje Paddington (wtedy Bishop’s Road) i Farringdon Street. W dniu otwarcia metrem pojechało 38 tysięcy osób. To był ogromny sukces. Początkowo pociągi ciągnęły lokomotywy parowe. Dym stanowił duży problem w tunelach.
Era elektryczności w The Tube
Elektryczność zrewolucjonizowała metro. Lokomotywy elektryczne były czystsze i wydajniejsze. Pozwoliły na budowę głębszych tuneli. Nowa technologia budowy tuneli umożliwiła rozwój sieci. Do XX wieku działało już sześć linii. Obsługiwało je sześć różnych spółek. Metro londyńskie szybko rosło.
Charakterystyczne logo i mapa metra
W celu ujednolicenia oznakowań powstało logo. Czerwone koło z niebieską poziomą linią to symbol metra. Wprowadzono je w 1908 roku. Schemat mapy metra zaprojektował Harry Beck. Jego innowacyjny pomysł ułatwił nawigację. Mapa pokazuje połączenia, nie geografię.
Londyńskie metro dzisiaj – liczby i fakty
London Underground to rozbudowany system transportu. Obecnie sieć ma ponad 400 kilometrów torów. Niektóre źródła podają ponad 450 kilometrów. Posiada 270 lub 272 stacje metra. Liczba stacji zależy od sposobu liczenia.
Codziennie z metra korzysta kilka milionów osób. Dane mówią o 3,2, 3,5 lub blisko 5 milionach pasażerów dziennie. Liczba przejazdów rocznie przekracza miliard. W latach 2011-2012 osiągnięto rekord 1,171 miliarda przejazdów. W 2007 roku liczba przejazdów przekroczyła miliard. Według Transport for London pociągi metra przemierzają rocznie trasę równą 1735 objazdom kuli ziemskiej. Rocznie pociągi pokonują trasę odpowiadającą 90 podróżom na Księżyc. Każdy pociąg metra przejeżdża w roku 184 269 km.
Londyn jest podzielony na 9 stref metra. Sieć połączeń na południe od Tamizy jest mniej rozbudowana. Jedynie około 45% systemu znajduje się pod ziemią. Większość tras przebiega nad ziemią.
Ile linii ma londyńskie metro?
Londyńskie metro ma 11 lub 12 linii. Liczba zależy od klasyfikacji niektórych połączeń.
Najważniejsze statystyki londyńskiego metra
Londyńskie metro imponuje swoimi rozmiarami. Oto kluczowe statystyki:
| Statystyka | Wartość |
|---|---|
| Całkowita długość sieci | Ponad 400 km (do ponad 450 km) |
| Liczba stacji | 270-272 |
| Pasażerów dziennie | 3,2 – 5 milionów |
| Pasażerów rocznie | Ponad 1,2 miliarda |
| Średnia prędkość pociągu | 33 km/h |
| Najszybsza linia | Metropolitan (max 96 km/h) |
| Najstarsza linia | Metropolitan (1863) |
| Najnowsza linia | Jubilee (1979) |
Najbardziej ruchliwą stacją jest Oxford Circus. Obsługuje rocznie 74 miliony pasażerów.
Wyjątkowe miejsca i rekordy metra
Londyńskie metro kryje wiele ciekawostek. Niektóre stacje i odcinki wyróżniają się na tle innych.
Najgłębsza stacja i najdłuższe schody ruchome
Najgłębiej położoną stacją jest Hampstead. Znajduje się 58,5 metra pod ziemią. Szyb windy na tej stacji ma 55 metrów długości. Najgłębiej zbudowaną stacją, nigdy nieoddaną do użytku, jest stacja pomiędzy Hampstead a Golders Green.
Najdłuższe ruchome schody znajdują się na stacji Angel. Mają ponad 60 metrów długości. Ich wysokość wynosi 27,5 metra. Najkrótsze schody są na stacji Stratford. Mają tylko 4,1 metra.
Najdłuższe i najkrótsze odcinki
Najdłuższa podróż bez przesiadki to trasa z Epping do West Ruislip. Liczy prawie 55 kilometrów. Najdłuższy ciągły tunel biegnie z East Finchley do Morden. Ma prawie 28 kilometrów.
Najmniejsza odległość między stacjami to Leicester Square do Covent Garden. Wynosi około 300 metrów (dokładnie 260 m). Największa odległość między stacjami to Chesham do Chalfont&Latimer. Wynosi 6,3 km.
Inne ciekawe stacje
Stacja Baker Street ma największą liczbę peronów. Stacja Amersham jest ostatnią zelektryfikowaną stacją. Znajduje się 43 km od centrum. Stacja Cockfosters jest częścią szlaku turystycznego London Outer Orbital Path. Bank i Monument to stacja podzielona na dwie części. Nazwa Bank pochodzi od Bank of England. Monument to the Great Fire of London dał nazwę stacji Monument. Paddington to najstarsza stacja metra w Londynie.
Dlaczego metro londyńskie nazywane jest „The Tube”?
Potoczna nazwa metra to „The Tube”. Oznacza rurę. Nazwa pierwotnie odnosiła się do najniższych linii metra. Tunele tych linii były okrągłe jak rury.
Technologie i innowacje w metrze
Londyńskie metro było pionierem technologicznym. Wprowadzało wiele nowinek.
Od pary do elektryczności
Początkowo używano lokomotyw parowych. Szybko zastąpiono je elektrycznymi. Lokomotywy elektryczne umożliwiły budowę głębszych tuneli. Nowe technologie budowy tuneli były kluczowe dla rozwoju sieci.
Automaty i schody ruchome
Metro londyńskie jako pierwsze stosowało automaty. Automatycznie rozsuwane drzwi w pociągach zastosowano w 1921 roku. Pierwszy automat do sprzedaży biletów pojawił się w 1928 roku. Pierwsze schody ruchome uruchomiono na stacji metra w Londynie w 1911 roku. Dziś metro ma 426 schodów ruchomych i 167 wind. Najkrótszy szyb windy ma 2,3 metra.
Nowoczesne systemy biletowe
Karta Oyster to nowoczesny system płatności. Wprowadzono ją w 2003 roku. Umożliwia płatności w systemie „pay as you go”. Wydano 55 milionów kart Oyster. Stosuje się też bilety Travelcard. Zaleca się zakup karty Oyster lub Travelcard dla oszczędności. Koszt jednorazowego przejazdu bez Oyster Card to 6,30 do 9,30 GBP. Z Oyster Card cena spada do 2,50 do 7,50 GBP. Ceny zależą od strefy i pory dnia. Godziny szczytu to poniedziałek-piątek od 6:30 do 9:29 oraz od 16:00 do 18:58. Warto sprawdzić aktualne ceny na stronach Transport for London lub Londontubemap.org.
Ciekawostki i tajemnice londyńskiego metra
Londyńskie metro to nie tylko transport. To miejsce pełne historii i anegdot.
Opuszczone stacje i miejskie legendy
Jest 49 opuszczonych stacji. Wśród nich znajduje się stacja British Museum. Nieczynna stacja Down Street służyła jako schron podczas II wojny światowej. Stacja Aldwych również była schronem. Używano jej także jako miejsca kręcenia filmów. Nakręcono tam 12 filmów.
Miejskie legendy krążą wokół metra. Plotki mówią o stacji Liverpool Street Station. Mówi się, że zbudowano ją na grobie ofiar dżumy. Na stacji Bethnal Green doszło do tragedii podczas II wojny światowej. Zginęły tam 173 osoby. Krążą legendy o znikających pasażerach. To pasażerowie, którzy wsiadają do metra, ale nigdy nie wysiadają.
Inne fascynujące fakty
Codziennie ponad tysiąc osób zostawia coś w metrze. W 2001 roku próbowano poprawić zapach powietrza. Na kilku stacjach rozpylano zapach 'Madeleine’. Pasażerowie go nie polubili. Zapach wycofano po 2 dniach.
Czy podróż metrem w Londynie jest szkodliwa dla zdrowia?
Zdaniem naukowców 40-minutowa podróż metrem jest porównywalna do wypalenia dwóch papierosów. Dotyczy to jakości powietrza w tunelach.
Rząd brytyjski planuje modernizację metra. Przeznaczy na ten cel 16 miliardów funtów do 2030 roku.
Londyńskie metro fascynuje wielu ludzi. Jest kluczowym środkiem transportu dla mieszkańców i turystów. Pamiętaj o zasadzie „Mind the Gap”. Uważaj na szczelinę między peronem a pociągiem.
Zobacz także: